ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
Παλιά Παραμύθια του Βορρά
Εικονογράφηση: Kay Nielsen
Η ΚΟΡΗ ΚΑΙ Η ΨΥΧΟΜΑΝΑ ΤΗΣ
. . . Αλλά εκείνη δεν άντεξε και άνοιξε μια από τις πόρτες, λιγουλάκι, τόσο δα μόνο, ίσα να ρίξει μια ματιά και -πουφ!- πέταξε από μέσα ένα αστέρι . . .
Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ
. . . Πέρα μακριά σε μια λίμνη βρίσκεται ένα νησί. Σ’ αυτό το νησί υπάρχει μια εκκλησιά, σ’ αυτή την εκκλησιά βρίσκεται ένα πηγάδι, σ’ αυτό το πηγάδι κολυμπά μια πάπια . . .
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΒΟΥΝΟΥ
. . . Το ξωτικό δεν έφερε άλλη αντίρρηση. Αποκοιμήθηκε γρήγορα κι άρχισε να ροχαλίζει . . .
Ένας αρκούδος ζητά από κάποιο φτωχό χωρικό τη μικρότερη και πιο όμορφη κόρη του με αντάλλαγμα να τον κάνει πλούσιο. Το κορίτσι πείθεται ν’ ακολουθήσει το ζώο, που αποδεικνύεται ότι είναι ένας μαγεμένος πρίγκιπας. Από λάθος το κοριτσιού, ο πρίγκιπας εξαφανίζεται. Τότε το κορίτσι, που τον είχε αγαπήσει, θα τον αναζητήσει στο στοιχειωμένο πύργο, ανατολικά του ήλιου και δυτικά της σελήνης, με τη βοήθεια των τεσσάρων ανέμων… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
. . .Το “Ανατολικά του Ήλιου και Δυτικά της Σελήνης” προέρχεται από τη σπουδαία συλλογή Νορβηγικών παραμυθιών (1844) των Ασμπγιόρνσεν και Μόε, δυο νέων ανθρώπων που τόσο είχαν εντυπωσιαστεί από το έργο των αδελφών Γκριμ, ώστε άρχισαν να συγκεντρώνουν λαϊκούς μύθους από τους χωρικούς της περιοχής τους. Η πρώτη μετάφραση στα Αγγλικά έγινε από τον Τ.Γ. Ντάζεντ . Το βιβλίο του “Λαϊκά Παραμυθία από τη Νορβηγία”, όπως το ονόμασε, εκδόθηκε το 1859 κι αυτή την εκδοχή διαβάζετε εδώ. Ο Ντάζεντ ήταν ένας παράξενος κι ιδιότροπος χαρακτήρας αλλά σπουδαίος λαογράφος και συλλέκτης λαϊκών μύθων, ιδιαιτέρως των βορείων. Όπως μπορείτε να δείτε, ήταν κι ο ίδιος πρώτης τάξεως αφηγητής, ζωντανός και σπινθηροβόλος, κάνοντας κάθε αναγνώστη του να νιώθει εκλεκτός ακροατής του. (Από την έκδοση)
Πρόσφατα σχόλια